90m (3.2 tot 3.4 MHz), vooral grondgolf lokale stations (<600 a 1000 km, ’s nachts beter)
75m (3.9 – 4 MHz), vooral grondgolf lokale stations (<600 a 1000 km, ’s nachts beter), overlapt gedeeltelijk met amateur banden.
60m (4.75 – 4.995) vooral grondgolf lokale stations (<600 a 1000 km, ’s nachts stukken beter)
49m (5.9-6.2 MHz) Goede band voor ’s nachts, overdag slecht op lange afstanden
41m (7.2 – 7.45), ’s nachts goede band, overdag vooral lokaal. Overlapt met amateurbanden.
31m (9.4 – 9.9 Mhz) Goede winterband, overdag afhankelijk van het seizoen. Erg drukke band.
25m (11.6 – 12.1 MHz) Goede zomerband, net voor en na zonsopkomst het hele jaar.
22m (13.57 – 13.87) Overdag goed voor lange afstanden, vooral in de zomer
19m (15.1 – 15.83 MHz) zoals 22m
16m (17.48 – 17.9 MHz) zoals 19m, maar effecten van dag/zomer zijn sterker
15m (18.9 – 19.02 MHz) wordt een DRM band.
13m (21.45 – 21.85 MHz) Erg afhankelijk van condities, in goede zonneactiviteit overdag een erg sterke lange afstand band.
11m (25.67 – 26.1 MHz) Erg afhankelijk van condities, in goede zonneactiviteit overdag een erg sterke lange afstand band.

Rond de 10 MHz zitten veel tijdstations.
10.1 tot 10.15 MHz is de 30meter amateurband. (Alleen morse en digitaal)

Een oud mechanisch meesterwerkje

ORIGINAL AT-412 ANTENNA FOR AN/TRC 24 SYSTEM 1945S-1960S

 

Deze antenne is al aardig op leeftijd en blijkt zelfs in de Vietnam oorlog door de Amerikanen te zijn gebruikt.

 

 

 

 

 

 

 

 

De 4 armen van de dipool zijn in 4 telescoopsecties en kunnen tussen 29 en 49 cm worden verlengd en ingekort. Ze worden op de gewenste maat vergrendeld met schroefmoeren,
De 4 armen (maar ook de short op de lijnen) zijn gemarkeerd in 3 posities,
de eerste: B1 – B71
de tweede: B72 – B170
de derde: B171 – B250,

Dit zijn de MHz afmetingen en voor de gewenste frequenties kan je dan die instellingen gebruiken.

De schuifmechanisme waren niet alleen om de dipoollengte in te stellen, maar ook de afstand van de dipool tot het reflectoroppervlak. deze antennes zijn ergens gebruikt in de US Strike Command-groep 1945 tot 1960.

 

Ze werden gebruikt voor het  AN / TRC-24-systeem  en zijn  in de VS gemaakt. op dit moment gebruik ik de antenne voor ontvangst van satcom satellieten .

17,2 kHz

Normaal gesproken stuurt SAQ twee keer per jaar een bericht de wereld rond: op Alexander Zondag (zondag rond de maandwisseling juni/juli), en op kerstavondochtend.

Vrijdag 24 december 2021

De frquentie is 17,2 kHz CW. De zender start ongeveer 30 minuten voordat het bericht wordt verzonden.
Bij speciale gelegenheden kunnen extra uitzendingen plaatsvinden.

December 1924 was de eerste officiele uitzending van de zender.

Het antenne park van SAQ bestaat uit zes 127 meter hoge antenne torens.
De torens werden geplaatst op afstanden van 380 meter met de 46 meter lange armen .
De antenne is indrukwekkend en in zijn geheel bijna 2.0 km lang.

Grimeton ligt in het zuid-westen van zweden in de buurt van Varberg

De alexander zender werkt via een oud principe om een RF signaal op te wekken en is sinds 2004 een UNESCO monument.

Het monument is ook te bezoeken.

Kijk op de webpagina van SAQ Grimeton voor de uitleg en verdere info.

Heden ten dage wordt nog steeds 2 maal per jaar officieel uitgezonden op deze lage frequentie met de oude orginele zender.

Er wordt dan een CW signaal uitgezonden.

onderstaand filmpje is welke ik heb ontvangen via de sdrplay

leuke is hoe de zender opgestart wordt.. en luister ook even naar de toonhoogte hoe het signaal stabiliseert .

 

 

Het Grimeton-radiostation in de parochie Varberg in Zuid-Zweden, gebouwd in 1922-1924, is een uitzonderlijk goed bewaard gebleven monument voor vroege draadloze trans-Atlantische communicatie. Gelegen aan de Zweedse westkust, ligt het binnen de “grote cirkel” – een gebied zonder obstakels voor radiogolven – dat is gecentreerd op New York, de spil van het transatlantische zendsysteem. Het stationsgebouw bestaat uit de zendapparatuur, waaronder het antennesysteem met zes enorme stalen torens van elk 127 meter hoog,  De hoofdgebouwen van het station, gebouwd in neoklassieke stijl, zijn ontworpen door architect Carl Åkerblad, en de antennetorens – de hoogste constructies in Zweden in die tijd – zijn ontworpen door bouwkundig ingenieur professor Henrik Kreüger. Hoewel het station niet meer regelmatig wordt gebruikt, wordt de apparatuur in werkende staat gehouden. Dit pand is een uitstekende illustratie van de ontwikkeling van telecommunicatie. Het is uniek, omdat het het enige overgebleven exemplaar is van een groot zendstation op basis van pre-elektronische technologie, en getuigt van het vroegste deel van een nieuw communicatietijdperk